دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد