دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد