دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد