دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد