دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد