دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد