دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد