دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست