دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت