دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد