دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد