دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد