دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست