دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد