دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد