دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست