دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست