دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد