دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد