دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا