دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست