دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد