دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را