دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند