دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب