دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد