دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود