دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است