دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است