دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت