دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست