دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود