دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد