دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – اگر چه باده فرح بخش و باد گل‌بیز است

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – سال‌ها دفتر ما در گرو صهبا بود

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند