دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – سحر چون خسرو خاور علم بر کوهساران زد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – دارم امید عاطفتی از جناب دوست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد