دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – آن کس که به دست جام دارد

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست