دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – زلفت هزار دل به یکی تاره مو ببست

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را