دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – سرو چمان من چرا میل چمن نمی‌کند

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – آن که از سنبل او غالیه تابی دارد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد