دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – اگر چه عرض هنر پیش یار بی‌ادبیست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب