دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ –  هر که را با خط سبزت سر سودا باشد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – عشق تو نهال حیرت آمد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد