دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – عکس روی تو چو در آینه جام افتاد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دل من در هوای روی فرخ

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد