دیوان حافظ – ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد

دیوان حافظ – تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ –  گر می‌فروش حاجت رندان روا کند

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – بعد از این دست من و دامن آن سرو بلند

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – مطرب عشق عجب ساز و نوایی دارد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد