دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – جان بی‌جمال جانان میل جهان ندارد

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – اگر آن ترک شیرازی به‌‌ دست‌ آرد دل ما را

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – شربتی از لب لعلش نچشیدیم و برفت

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – من و انکار شراب این چه حکایت باشد

دیوان حافظ – بیا که ترک فلک خوان روزه غارت کرد

دیوان حافظ – روز وصل دوستداران یاد باد

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد