دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – هر آن که جانب اهل خدا نگه دارد

دیوان حافظ – صبحدم مرغ چمن با گل نوخاسته گفت

دیوان حافظ – به آب روشن می عارفی طهارت کرد

دیوان حافظ – خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – ز گریه مردم چشمم نشسته در خون است

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – صبا اگر گذری افتدت به کشور دوست

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – روضه خلد برین خلوت درویشان است

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است