دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – در ازل پرتو حسنت ز تجلی دم زد

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – گر ز دست زلف مشکینت خطایی رفت رفت

دیوان حافظ – تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – بتی دارم که گرد گل ز سنبل سایه‌بان دارد

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – اگر به مذهب تو خون عاشق است مباح

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ –  صبا به تهنیت پیر می‌فروش آمد

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – دیر است که دل‌دار پیامی نفرستاد

دیوان حافظ – کی شعر تر انگیزد خاطر که حزین باشد

دیوان حافظ – حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت