دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – کلک مشکین تو روزی که ز ما یاد کند

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – به ملازمان سلطان، که رساند این دعا را

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ – چه لطف بود که ناگاه رشحه قلمت

دیوان حافظ – ساقیا برخیز و درده جام را

دیوان حافظ – درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – نقد صوفی نه همه صافی بی‌غش باشد

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ – زلف‌آشفته و خوی‌کرده و خندان‌لب و مست

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – غلام نرگس مست تو تاجدارانند

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – دل سراپرده محبت اوست

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – لعل سیراب به‌خون‌تشنه‌ لب یار من است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – کنون که بر کف گل جام باده صاف است

دیوان حافظ – یا رب سببی ساز که یارم به سلامت

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – خدا چو صورت ابروی دلگشای تو بست

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – دی پیر می‌فروش که ذکرش به خیر باد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – به سر جام جم آنگه نظر توانی کرد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – در نظربازی ما بی‌خبران حیرانند

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – دلی که غیب نمای است و جام جم دارد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است