دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

دیوان حافظ – حسب حالی ننوشتی و شد ایامی چند

دیوان حافظ – رواق منظر چشم من آشیانه توست

دیوان حافظ – مرا به رندی و عشق آن فضول عیب کند

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – المنة لله که در میکده باز است

دیوان حافظ – ستاره‌ای بدرخشید و ماه مجلس شد

دیوان حافظ – ای فروغ ماه حسن‌، از روی رخشان شما

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – صوفی از پرتو می راز نهانی دانست

دیوان حافظ – در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

دیوان حافظ –  هر که شد محرم دل در حرم یار بماند

دیوان حافظ – گفتم کی ام دهان و لبت کامران کنند

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – نه هر که چهره برافروخت دلبری داند

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – آن سیه‌چرده که شیرینی عالم با اوست

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد

دیوان حافظ – روزگاریست که سودای بتان دین من است

دیوان حافظ –  در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

دیوان حافظ – دل ما به دور رویت ز چمن فراغ دارد

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – راهی‌ست راه عشق که هیچش کناره نیست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ –  سحرم دولت بیدار به بالین آمد

دیوان حافظ – خیال روی تو در هر طریق همره ماست

دیوان حافظ – صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد