دیوان حافظ – دیدی که یار جز سر جور و ستم نداشت

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – ای هدهد صبا به سبا می‌فرستمت

دیوان حافظ – ای شاهد قدسی، که کشد بند نقابت

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – به کوی میکده هر سالکی که ره دانست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

دیوان حافظ – گداخت جان که شود کار دل تمام و نشد

دیوان حافظ – صحن بستان ذوق بخش و صحبت یاران خوش است

دیوان حافظ – مدامم مست می‌دارد نسیم جعد گیسویت

دیوان حافظ – یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد

دیوان حافظ – مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد

دیوان حافظ – مردم دیده ما جز به رخت ناظر نیست

دیوان حافظ – آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد

دیوان حافظ – دوش آگهی ز یار سفر کرده داد باد

دیوان حافظ –  دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – خواب آن نرگس فتان تو بی چیزی نیست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت

دیوان حافظ – ای غایب از نظر به خدا می‌سپارمت

دیوان حافظ – سمن‌بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند

دیوان حافظ – شاهدان گر دلبری زین سان کنند

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – گل بی‌رخ یار خوش نباشد

دیوان حافظ – جز آستان توام در جهان پناهی نیست

دیوان حافظ – زان یار دل‌نوازم شکری است با شکایت

دیوان حافظ – دلا بسوز که سوز تو کارها بکند

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

دیوان حافظ – روی تو کس ندید و هزارت رقیب هست

دیوان حافظ – یارم چو قدح به دست گیرد

دیوان حافظ – الا یا ایها الساقی ادرکأسا و ناولها

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – گل در بر و می در کف و معشوق به کام است

دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

دیوان حافظ – چه مستی است ندانم که رو به ما آورد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – نفس باد صبا مشک‌فشان خواهد شد

دیوان حافظ – رونق عهد شباب است دگر بستان را

دیوان حافظ – به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست

دیوان حافظ – به حسن و خلق و وفا کس به یار ما نرسد

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – دست در حلقه آن زلف دوتا نتوان کرد