دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – درد ما را نیست درمان الغیاث

دیوان حافظ – هر آن کو خاطر مجموع و یار نازنین دارد

دیوان حافظ – پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود

دیوان حافظ – شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

دیوان حافظ – گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب

دیوان حافظ – قتل این خسته به شمشیر تو تقدیر نبود

دیوان حافظ – کسی که حسن و خط دوست در نظر دارد

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – خوش آمد گل وز آن خوش‌تر نباشد

دیوان حافظ – مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست

دیوان حافظ – خم زلف تو دام کفر و دین است

دیوان حافظ – طایر دولت اگر باز گذاری بکند

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – اگر روم ز پی‌اش فتنه‌ها برانگیزد

دیوان حافظ – حاصل کارگه کون و مکان این همه نیست

دیوان حافظ – آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند

دیوان حافظ – صبا وقت سحر بویی ز زلف یار می‌آورد

دیوان حافظ – ساقی به نور باده برافروز جام ما

دیوان حافظ – رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند

دیوان حافظ – تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد

دیوان حافظ – بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – دل و دینم شد و دلبر به ملامت برخاست

دیوان حافظ – صوفی بیا که آینه صافیست جام را

دیوان حافظ – دمی با غم به سر بردن جهان یک سر نمی‌ارزد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – روشن از پرتو رویت نظری نیست که نیست

دیوان حافظ – ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

دیوان حافظ – نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست

دیوان حافظ – دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند

دیوان حافظ – یا رب این شمع دل‌افروز ز کاشانه کیست

دیوان حافظ – تویی که بر سر خوبان کشوری چون تاج

دیوان حافظ – ماهم این هفته برون رفت و به چشمم سالی‌ست

دیوان حافظ – ساقی ار باده از این دست به جام اندازد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – بنال بلبل اگر با منت سر یاریست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – اگر نه باده غم دل ز یاد ما ببرد