دیوان حافظ – دل می‌رود ز دستم صاحب‌دلان خدا را

دیوان حافظ – کنون که می‌دمد از بوستان نسیم بهشت

دیوان حافظ – صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را

دیوان حافظ – دل از من برد و روی از من نهان کرد

دیوان حافظ – زاهد ظاهرپرست از حال ما آگاه نیست

دیوان حافظ – خلوت گزیده را به تماشا چه حاجت است

دیوان حافظ – دلم جز مهر مه‌رویان طریقی بر نمی‌گیرد

دیوان حافظ – شراب بی‌غش و ساقی خوش دو دام رهند

دیوان حافظ – راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد

دیوان حافظ – حال دل با تو گفتنم، هوس است

دیوان حافظ – بلبلی برگ گلی خوش رنگ در منقار داشت

دیوان حافظ – دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

دیوان حافظ – شاهد آن نیست که مویی و میانی دارد

دیوان حافظ – برو به کار خود ای واعظ این چه فریادست

دیوان حافظ – ما را ز خیال تو چه پروای شراب است

دیوان حافظ – روزه یک سو شد و عید آمد و دل‌ها برخاست

دیوان حافظ – چو بشنوی سخن اهل دل، مگو که خطاست

دیوان حافظ – روز هجران و شب فرقت یار آخر شد

دیوان حافظ –  نقدها را بود آیا که عیاری گیرند

دیوان حافظ – سینه از آتش دل، در غم جانانه بسوخت

دیوان حافظ – دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد

دیوان حافظ – همای اوج سعادت به دام ما افتد

دیوان حافظ – سحر بلبل حکایت با صبا کرد

دیوان حافظ – خوش است خلوت اگر یار یار من باشد

دیوان حافظ – خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت

دیوان حافظ – بود آیا که در میکده‌ها بگشایند

دیوان حافظ –  ای پسته تو خنده زده بر حدیث قند

دیوان حافظ – بی مهر رخت روز مرا نور نماندست

دیوان حافظ – آن پیک نامور که رسید از دیار دوست

دیوان حافظ – جمالت آفتاب هر نظر باد

دیوان حافظ – صلاح کار کجا و من خراب کجا

دیوان حافظ – میر من خوش می‌روی کاندر سر و پا میرمت

دیوان حافظ – بیا که قصر امل سخت سست‌بنیادست

دیوان حافظ – می‌دمد صبح و کله بست سحاب

دیوان حافظ – صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد

دیوان حافظ – خستگان را چو طلب باشد و قوت نبود

دیوان حافظ – عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه‌سرشت

دیوان حافظ – روشنی طلعت تو ماه ندارد

دیوان حافظ – ساقیا آمدن عید، مبارک بادت

دیوان حافظ – حسن تو همیشه در فزون باد

دیوان حافظ – باغ مرا چه حاجت سرو و صنوبر است

دیوان حافظ – یاد باد آن که نهانت نظری با ما بود

دیوان حافظ – دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

دیوان حافظ – یاد باد آن که سر کوی توام منزل بود

دیوان حافظ – در دیر مغان آمد، یارم قدحی در دست

دیوان حافظ – شراب و عیش نهان چیست کار بی‌بنیاد

دیوان حافظ – آن ترک پری چهره که دوش از بر ما رفت

دیوان حافظ – زاهد خلوت‌نشین دوش به میخانه شد

دیوان حافظ – منم که گوشه میخانه خانقاه من است

دیوان حافظ – ساقی بیار باده که ماه صیام رفت